bismillah..
ade skali tu, aku jumpe sekor anak kucing ni kat umah membe. aku datang dekat, nak belai, die marah. die wat yang macam bunyik ular tuh. sssssst!~ garang! aku pun cuak nak sentuh. pastu aku perasan something. bile aku acah-acah tangan depan die, die tak layan. aku dekatkan tangan aku dengan muke die, acah kiri-kanan. die tak layan gak. tapi dah menyeringai. pastu aku sentuh kepale die. terus die terkejut, die lari. baru aku sedar. anak kucing ni bute..
ksian.. aku pon amik la die, jage die, bagi makan minum, tempat tinggal, tempat berak.. dan aku bagi die name po, macam panda dalam cite kung fu panda. sebab badan die tompok-tompok itam putih..
ni time die nak mintak makanan. die dah kenal mane tempat makan, mane tempat berak (bekas ijau tu), bile time makan.. tapi die slalu takut kalau dengan bunyik yang kuat. ade skali tu, kapal terbang lalu, die terberak. haha. comel die ni. tapi skarang ni, bulu die dok gugur. mungkin salah makan kot..
ade skali tu, aku bawak die jalan-jalan kat lua. punyela takut, die masuk kat kaki slua. teringat kisah abu hurairah. huhu. ape-ape hal pon, cume nak cakap, kalau kite tunjuk kasih-sayang kite sesame makhluk Tuhan, Tuhan pun pasti akan tunjuk kasih-sayang die kat kite.. tak taula aku terlebih perasan ke ape, tapi sejak kebelakangan ni, memang aku rase banyak Tuhan tolong. ade skali tu, aku tertido nak tunggu membe mandi, datang kelas lambat dekat sejam. tapi bile aku datang, dokter tu baik gile bagi aku masuk. slalunye memang dah kene halau, takleh masuk. discussion case-study plak tu. huhu~
wassalam